Რატომ უნდა იყოს ბენზინის მანქანები დღეს ბაზარზე

Ინფრასტრუქტურის და საშუალებების უპირატესობები

Საწვავის სადგურების გავრცელება სამუშაო სადგურების იშვიათობის წინააღმდეგ

Ბენზინით მოძრავ მანქანებს აქვთ ერთი უპირატესობა, რომელიც ელექტრომობილებს ჯერ არ აქვთ — ამერიკის მასშტაბით განლაგებული ბენზოკოლოფების რაოდენობა. ჩვენ ვსაუბრობთ დაახლოებით 168 ათას ადგილზე, სადაც მძღოლები შეიძლება გაჩერდნენ და საწვავი შეავსონ საჭიროების შემთხვევაში. ასეთი სიფრთხილით მოგზაურობის დაგეგმვა მარტივია და ამასთან ამოიღებს იმ მანძილების შესახებ არასასიამოვნო ფიქრებს, რომ მანქანა მოგზაურობის შუა გზაზე გაგიშლებათ საწვავის გარეშე. სიტუაცია სრულიად განსხვავებულია იმ ადამიანებისთვის, ვინც ელექტრომობილებით მოძრაობს. მათთვის სამუხრუჭე ადგილები უბრალოდ არ არის იმდენად ბევრი, განსაკუთრებით კი როდესაც მიმართულებას უკეთებთ დაშორებულ სოფლის მხარეებში. 2023 წელს მონაცემები აჩვენებს, რომ ქვეყნის მასშტაბით მხოლოდ დაახლოებით 56 ათასი საჯარო სამუხრუჭე ადგილი არსებობს. ვისაც ელექტროენერგია სჭირს ბენზინის ნაცვლად, ამას ნიშნავს, რომ მარშრუტის წინასწარ დაგეგმვა თითქმის სავალდებულოა. ამ ორი სისტემის შორის არსებული სხვაობა ასახავს იმას, თუ რატომ არის ელექტრომობილებისთვის სამუხრუჭე ქსელის გაფართოება იმდენად მნიშვნელოვანი, ვინაიდან მეტი ადამიანი გადადის სუფთა ტრანსპორტის ვარიანტებზე.

Ხუთწუთიანი საწვავის შევსება წინააღმდეგობაში ელექტრომობილის საათობით მუხრუჭებთან

Ბენზინის მანქანებისთვის დიდი პლიუსი ის არის, რომ საწვავის გასატანად სტანციებზე სწრაფად შეივსება, ჩვეულებრივ მხოლოდ ხუთი წუთი სჭირდება. ეს იმას ნიშნავს, რომ არ მოგიწევთ გრძელი დროის მოლოდინი, როდესაც გარკვეული მანძილი გასაკეთებელი გაქვთ. მეორე მხრივ, ელექტრომობილების ხელახლა მომატება ბევრად მეტ დროს მოითხოვს. ზოგიერთი სუპერსწრაფი მომატებელი მოწყობილობა შესძლნს დრო შეამციროს დაახლოებით ნახევარ საათამდე, მაგრამ უმეტესობა ადამიანისთვის, ვინც სახლში ამომატებს მანქანას, რამდენიმე საათი იქნება საჭირო მანქანის მომატებისთვის. საწვავის ავზის შევსებას ბატარეის მომატებასთან შედარებით ბევრი ადამიანისთვის დამაწუხებელია, განსაკუთრებით იმ მომხმარებლებისთვის, რომლებიც მიეჩვივნენ სწრაფად საწვავის შევსებას, განსაკუთრებით იმ მოგზაურობებში, სადაც ყოველი წუთი მნიშვნელოვანია. ელექტრომობილების ტექნოლოგიების გაუმჯობესება და მომატების პროცესის სისწრაფის გაზრდა დაგვეხმარება ამ მანქანების გამოყენება ყოველდღიურად უფრო პრაქტიკულად გამოვიყენოთ.

Გრძელ გზაჯვარებზე დიაპაზონის მიხედვით არ ხდება შფოთის გამოწვევა

Ბევრი გაზით მოძრავი ავტომობილი საშუალოდ 350 მილიან მანძილზე გადაადგილების საშუალებას აძლევს ერთი ტანკის საწვავით, რაც ნიშნავს, რომ ისინი შედარებით გრძელ მანძილს გადიან გაჩერების გარეშე. ეს მოგზაურობის დაგეგმვას ბევრად უფრო მარტივს ხდის, ვინაიდან არ არის საჭირო გზად საწვავის საცავების მუდმივი ძებნა. მეორე მხრივ, უმეტესი ელექტრომობილები 150-დან 300 მილამდე მუშაობს ერთი სრული მუხტით, სანამ ხელახლა მუხტვა დასჭირდება. ადამიანებისთვის, რომლებიც სივრცის გამოსვლას უყვართ, ეს პრობლემას წარმოადგენს გრძელი მოგზაურობის დროს. ბევრი ელექტრომობილის მფლობელი იძულებულია იფიქროს მუხტვის წერტილების მოძებნაზე, განსაკუთრებით როდესაც ისინი სოფლის მიმართულებით მოგზაურობენ ან ადგილებში, სადაც არ არიან ისე კარგად გაეცნოთ. ამ მარაგის შეზღუდვების ამოხსნა მნიშვნელოვან როლს თამაშავს იმისთვის, რომ ელექტრომობილებმა შეძლონ კონკურენტული ბრძოლა გამოეცხადონ ტრადიციულ სატრანსპორტო საშუალებებს მოგზაურობის სიყვარულს მიმართული ადამიანების წინაში, რომლებიც უწყვეტი შეჩერებების გარეშე გამომგზავრებას სძულს.

Ეკონომიკური სარგებელი დღევანდელი მძღოლებისთვის

Დაბალი საწყისი ხარჯები ელექტრომობილებთან შედარებით

Ბენზინის გამოყენებით მოძრავი მანქანების საწყისი ღირებულება ხშირად ბევრად ნაკლებია ვიდრე ელექტრომობილების ღირებულება, რაც უფრო ხელსახებელ გადაწყვეტილებას ხდის იმ ადამიანებისთვის, ვინც თავის ხარჯებს აკონტროლებს. ამ დღეებში ელექტრომობილების საშუალო ფასი დაახლოებით 60 ათას დოლარს უდრის, ხოლო ბენზინის მანქანების ფასი იწყება დაახლოებით 20 ათასი დოლარიდან. ასეთი ფასების სხვაობა ხალხს აშლარია ელექტრომობილებზე გადასვლის აზრით. ნებისმიერი ადამიანისთვის, ვინც მეორად გამოყენებული მანქანების შესყიდვას გეგმავს, ბენზინის ძრავები კვლავ მაქსიმალურად მიიზიდება, რადგან ისინი არ მოითხოვენ დიდი თანხის გადახდას წინასწარ. ბევრი მომხმარებელი უბრალოდ არ არის მზად ასეთი დიდი თანხის ხარჯვაზე ერთდროულად, მიუხედავად იმისა, რომ დიდ ვადაში შენახული თანხა შესაძლოა ბალანსი გააჩინოს.

Უფრო ხელმისაწვდომი მომსახურება და სარემონტო მუშაობები

Ბენზინის ავტომობილების მომსახურება, საერთოდ, იაფი აღმოჩნდება, ვიდრე ელექტრომობილებისა. ბენზინის ავტომობილების სტანდარტული მომსახურება არ მოითხოვს იმდენ ხარჯს, რამდენადაც ელექტრომობილების სპეციფიკური სერვისული საჭიროებები. უმეტესი ადამიანი წელზე დაახლოებით 600 დოლარს ხარჯავს თავისი ტრადიციული ავტომობილის გასაუმჯობესებლად. ელექტრომობილების მომსახურება კი წელზე 900 დოლარს აღწევს ბატარეის ხარჯიანი შემოწმებების და სპეციალური სისტემების მომსახურებაზე განაკვეთილი ტექნიკოსების საჭიროების გამო. ამიტომ არის ბევრი ადამიანისთვის უფრო მისაღები ბენზინის ავტომობილების შენარჩუნება, როდესაც საქმე ფულს ეხება. სარემონტო მაღაზიები ყველგან არის, ნაწილების მოძიება რთული არ აღმოჩნდება და არავის უწევს კვირების გათენიერება განსაკუთრებული EV სერვის-ცენტრის ვიზიტის მოსავლელად.

Უფრო მაღალი მნიშვნელობა მეორეხელა ბაზარზე ელექტრომობილებთან შედარებით

Ბენზინის გამოყენებით მოძრავი მანქანები ხანგრძლივობაში უკეთ ინახავს თავის ფასს ელექტრომობილებთან შედარებით, რომლებიც სწრაფად კარგავენ ღირებულებას ტექნოლოგიების სწრაფი განვითარების გამო. სხვადასხვა ანგარიშის მიხედვით, ბენზინის მანქანები სამი წელზე გზაზე ყოფნის შემდეგ ინახავს იმ ფასის დაახლოებით 54 პროცენტს, რომლის საცალოდაც იყიდებოდა, მაშინ როდესაც უმეტესი ელექტრომობილების ფასი კლებულია დაახლოებით 46 პროცენტამდე. ამ რიცხვებს შორის სხვაობა მნიშვნელოვანია იმ ადამიანებისთვის, ვინც ფიქრობს იმაზე, თუ რა მანქანა შეუძლია რამდენიმე წელზე მეტი გამოყენება. იმ ადამიანებისთვის, ვინც აშკარად აფასებს იმას, თუ რა თანხას დაუბრუნებს მანქანა მომდევნო პერიოდში, ტრადიციული ბენზინის მანქანები კვლავ უფრო უსაფრთხო არჩევანად გამოდგება ფინანსური თვალსაზრისით. ამიტომ ბევრი ადამიანი, ვინც არ უნდა დაკარგოს თანხა მანქანის შეძენისას, კვლავ ირჩევს შიდა წვა ძრავებს მიუხედავად იმ აზრისა, რომ გარემოს დაცვა ამ ეტაპზე უფრო მნიშვნელოვანია.

Შესრულება და პრაქტიკული მონაცემები

Მართვის შესაძლებლობები, სადაც EV-ები ვერ გამკაცრდებიან

Მაშინ როდესაც საუბარი იმაზე მიდის, რომ მძიმე ტვირთები გადმოიტანო, ბენზინის ძრავით მოძრავი ავტომობილები კვლავ თავის ადგილზეა. ზოგიერთი მოდელი დაახლოებით 12 ათასი ფუნტის გადმოტანას უმკლავდება, რაც გასაგებია, რატომ იყენებენ ხალხი მათ სამშენებლო მანქანებით დატვირთული ტრეილერების ან კამპინგის მანქანების გადასატანად. ელექტრო ტრაქტორები? კიდევ არ მიაღწიეს ამ მაჩვენებელს. ამ დღეებში უმეტესი EV-ების მაქსიმალური მაჩვენებელი 1500-5000 ფუნტს შორის იხილავს. ადამიანებისთვის, რომლებსაც სამართლიანად რამე მძიმის გადმოტანა სჭირდებათ, ეს სხვაობა მნიშვნელოვან როლს თამაშობს. მასტერებისთვის, რომლებიც მანქანების გადმოტანას სჭირდებათ ან ვიკენდის მსაჯავრებისთვის, რომლებიც ნავები გადმოიტანენ, ამჟამინდელი ელექტრო ვარიანტები განსაკუთრებით დიდ დახმარებას ვერ გაუწევენ. ამიტომ, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი საუბრობს გამარტივებული გარემოს შესახებ, ბევრი მძღოლისთვის კვლავ უფრო მნიშვნელოვანია ტრადიციული ძრავების გამოყენება, როდესაც საქმე რეალურ გადმოტანის ძალამდე მიდის.

Მუდმივი წარმოება ექსტრემალურ ამინდში

Ბენზინის ძრავებიანი მანქანები კვლავ კარგად გამკლავდებიან სხვადასხვა ამინდის პირობებით. იმ ყინვა ზამთრების ან სუფთა ზაფხულობით დაუშვით, ბენზინის ძრავები გასცემენ დამოუკიდებელ ძალას ეფექტურობის დიდი დაკარგვის გარეშე. ელექტრომობილები მეორე ისტორიას рассказывает. ბევრი მფლობელი ატყობინებს პრობლემებს ზამთრის თვეებში, სადაც მანქანის მისვლა მნიშვნულად იკლებს იმიტომ, რომ ბატარეები ცივში არ ასრულებენ იმდენად კარგად. იმის გამო, რომ ბენზინის ძრავები საიმედოდ მუშაობენ მკაცრი პირობების დროს, ისინი ბევრი ადამიანისთვის პრაქტიკულ არჩევანს წარმოადგენს. მძღოლები, რომლებიც ცხოვრობენ ადგილებში, სადაც ტემპერატურა სეზონების მიხედვით მკვეთრად ისვრიან, ამ საიმედოობას განსაკუთრებით ფასს უხდიან. ამიტომ, მიუხედავად ელექტრომობილების შესახებ ყურადღების სიმკვიდრისა, ტრადიციული ბენზინის მანქანები გარკვეულ ბაზარზე კვლავ პოპულარულ ვარიანტებს რჩებიან.

Გარემოსდაცვითი რეალობები გამონაბოლქვის მიღმა

Ბატარეის წარმოების გარემოზე ზემოქმედება

Თუ მიუდგებით ახლოდან, ელექტრომობილების აკუმულატორების დამზადება ნამდვილად არ არის მისაღები გარემოსთვის. ლითიუმისა და კობალტის მოპოვების მსგავსი საჭირო მასალების მოპოვება ქმნის მნიშვნელოვან ნახშირორის სახსრებს და აზიანებს ეკოსისტემებს მსოფლიოს მასშტაბით. ზოგი კვლევა აჩვენებს, რომ მხოლოდ აკუმულატორების წარმოება ითვლება ყველა გამონაბოლქვის დაახლოებით 70 პროცენტის მიზეზად EV-ის სიცოცხლის მთელი ციკლის განმავლობაში. ეს ნიშნავს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი ადამიანი ელექტრომობილებს ავტომატურად გარემოსთვის სასიკეთოდ მიუჩნევს, რეალობაში ყველაფერი უფრო რთულდება, რადგან ვიგებთ, თუ როგორ იქმნება ამ აკუმულატორები და რისი გამოყენებაა საჭირო მათ წარმოებაში.

Ციკლის ანალიზი: გაზიანი ავტომობილები და ელექტრომობილები

Მთელი ცხოვრების ციკლის განხილვა აჩვენებს რაღაც საინტერესოს მანქანების შესახებ. საწვავის მქონე სატრანსპორტო საშუალებები ნათელია, რომ ამოიღვარებენ გამგირი აირებს მათი გამგირი მილებიდან, მაგრამ ელექტრომობილები ქმნიან სხვადასხვა სახის დაბინძურების პრობლემებს მათი მთელი სიცოცხლის განმავლობაში. ზოგიერთი კვლევა აჩვენებს, რომ საწვავის მქონე მანქანები შესაძლოა 15 წელზე ნაკლები ნახშირორჟანგის გამოყოფა მოახდინონ, ვიდრე გამოიყოფა ელექტრომობილების ასეთი დიდი ელექტროგამტარების წარმოებისას. ეს აიძულებს ადამიანებს ხელახლა ფიქრობდნენ იმაზე, თუ რამდენად მწვანეა მანქანები სინამდვილეში. უკანა ბოლოდან გამომდინარე იმის დათვლის ნაცვლად, რასაც უნდა გავითვალისწინოთ იმ დამალული ხარჯებიც, რომლებიც ასევე დაკავშირებულია ამ სატრანსპორტო საშუალებების წარმოებასთან.

Წმინდა აირის ტექნოლოგიების გაუმჯობესება

Გასუფთავებულმა ბენზინის ტექნოლოგიებმა მნიშვნელოვნად შეამცირა ავტომობილების გამონაბოლქვი ნარჩენები, რომლებიც ამჟამად გზებზე მოძრაობენ. ახალგაზრდა ბევრი ავტომობილის ბენზინის მოდელი დააკმაყოფილა მკაცრი გამონაბოლქვის ნორმები, ზოგიერთი კი მუშაობს ნულოვანი გამონაბოლქვის მახლობლად. ეს ეწინააღმდეგება ბევრის მოსაზრებას, რომ ბენზინის მანქანები ავტომატურად უფრო მავნეა გარემოსთვის, ვიდრე ელექტრომობილები. საწვავის ეფექტუანობისა და გასუფთავებული ძრავების გაუმჯობესება ნიშნავს, რომ ბენზინის ავტომობილებს შესაძლოა ჰქონდეთ ადგილი ელექტრომობილებთან ერთად მაშინ, როდესაც მივუახლოვდებით უფრო მწვანე ტრანსპორტს. მწარმოებლები უფრო მეტ გზებს პოულობენ შიდა წვა ძრავების გასუფთავებისთვის, ხოლო მომხმარებლები ეძებენ ალტერნატივებს, რომლებიც შეესაბამებიან როგორც გარემოს დაცვის მიზნებს, ასევე პრაქტიკულ საჭიროებებს.